1 stycznia 2017 r. wchodzą w życie regulacje, których skutkiem jest niezaliczenie do kosztów transakcji o wartości przekraczającej 15 tys. zł jeśli nie zostały zapłacone przelewem. Zapłata nie jest jednak jedyną formą regulowania zobowiązań. Ministerstwo Finansów opublikowało wyjaśnienia stwierdzające, że „nowe” przepisy obejmują wyłącznie regulowanie zobowiązania w formie zapłaty. Nie odnoszą się one natomiast do regulowania zobowiązań w innej formie, np. w drodze kompensaty.

„(…) Ministerstwo Finansów zwraca uwagę, że wprowadzane od 1 stycznia 2017 r. przepisy podatkowe odwołują się do pojęcia „płatności”, wynikającej z transakcji (o której mowa w art. 22 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej), a zatem obejmują wyłącznie wskazany w nich sposób regulowania zobowiązania, tj. poprzez dokonywanie zapłaty. Regulacje te zatem nie znajdą zastosowania do innych form regulowania (wygasania) zobowiązań, które ze swojej istoty nie mają charakteru płatności i nie są związane z rachunkiem płatniczym. W związku z tym formy uregulowania zobowiązań takie jak m.in. kompensata (potrącenie), czy wymiana barterowa nie są objęte omawianymi przepisami. Jakkolwiek dochodzi wówczas do uregulowania (wygaśnięcia) zobowiązania, to jednak strony umowy nie dokonują „płatności”, które mogłyby być objęte zakresem tych regulacji.

Natomiast w przypadku płatności, które odbywają się za pomocą instrumentów płatniczych, związanych z rachunkami płatniczymi, takimi jak m.in. karty płatnicze, jak również płatności dokonywanych poprzez systemy pośredniczące w płatnościach, takie jak PayPal, PayU itp., będzie spełniony wymóg dokonania ich za pośrednictwem rachunku płatniczego. (…)”

Zatem jeżeli od 1 stycznia 2017 r. podatnik ureguluje zobowiązanie w drodze kompensaty, wydatek ten nie będzie dyskwalifikowany jako koszt z powodu kompensaty.